De waanzin van een kunstenaar
De waanzin van een kunstenaar
is met geen pen in kaart te brengen
leest u zelf maar
de woorden zijn aldus...
kunst is een kus
op het voorhoofd van de eeuwigheid
en
kunst is de rust
die zich schuil houdt in de gangen van de tijd
pak een pot met verf
en doop daarin de mens
schilder daarmee een kwast
verwarring schetst de schilders wens
geenszins echter van zijn stuk gebracht
bekijkt de man het midden van de eindigheid
heldhaftig, zij het zelf bedacht
hautain, zij het niet uit eigen macht
een zichzelf zwartgeverfde schaduw
in een donkere nacht
schitterend gekleurd, zij het zonder pracht
alleen
maar niet eenzaam
schildersezels tellen immers ook als huisdieren...
Reacties op dit gedicht
| Michelle Doets: | Zondag, april 24, 2005 14:28 |
| mooi geschreven | |
| Het Gejefte: | Zaterdag, maart 12, 2005 12:41 |
| yeah! | |
| Zilke: | Dinsdag, maart 08, 2005 19:02 |
| Haha, jij bent anders ook wel lichtjes schizofreen he :o) (scrollt naar beneden...) Waanzinnig mooi dit, alweer :) |
|
| weerwolfjuh: | Zaterdag, januari 15, 2005 13:57 |
| wow echt sgonekes |
|
| Dave.B: | Vrijdag, januari 14, 2005 19:03 |
| wow | |
| MayadeBij: | Vrijdag, januari 14, 2005 11:26 |
| Lastdieren ;) Yep. | |
| bent: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:47 |
| Mooimooimooi... | |
| wijnand.: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:24 |
| prachtig | |
| Tim Mooij: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:00 |
| ghehe heb er wel eens een horen balken ja gek tlijkt wel of ik je ergens van ken... grt T |
|
