Het geluk dat jij me bracht
je hebt het weer meegenomen
je verdween in de nacht
en stal mijn geluk en mijn dromen
Jij gaf mij een antwoord
als ik het niet kon vinden
iedereen sprak van "jou soort"
hoe heb je mij zo kunnen verblinden?
Het zou kunnen zijn
dat ik ergens in de komende tijd
verslagen van de pijn
om vergiffenis kom vragen
luister alsjeblieft niet naar me
want ik heb geen spijt
ik ben slechts de weg kwijt
en dat wil ik niet bij jou beklagen
want het was maar wat jij mij liet geloven
dat jij het geluk was voor mij
je haalde niks goeds in mij naar boven
je bent weg, waarom ben ik niet blij?