Mijn hart heb ik weg geven
Meerdere malen al in mijn leven
Gegeven aan vrienden van mij
Wij houden van jou was wat iedereen zei
Toch deden ze me verdriet
Als iedereen me weer alleen liet
Maar ook alleen red ik me prima
Maak ik zelf uit waar ik ga of sta
Dat is ook wel eens fijn
Kan ik puur mezelf zijn
Toch is het ook minder leuk, doet het soms wel eens zeer
Dan is het niet leuk meer
Maar toch ga ik niet wanhopig op zoek naar iedereen
Want zij lieten mij alleen
Hadden genoeg van de persoon die ik ben
Dus iedereen die ik nu nog ken
Iedereen die me nu nog mag
Zien me zoals ik mezelf ook ooit zag
Een vrolijk en gelukkig persoon
Ik doe altijd heel gewoon
Toch ben ik bang, bang om mensen kwijt te raken
Probeer het ook altijd iedereen naar de zin te maken
Te zorgen dat het leuk vinden, dat we niet weg gaan
Dat ze niet van verveling bij me uit de buurt gaan staan
Dus heb ik mensen om heen
Toch voel ik me nog steeds alleen
Want ik niet de persoon zijn die ik ben
De persoon die alleen ik ken
Dat hoort niet
Dat doet me verdriet
Dus weet ik nu wat ik doen moet
Misschien gaat het dan wel goed
Want ik ben nu mezelf, ik ben wie ik ben
Iedereen die ik ken
Mag me nu zien zoals ik dat wil
Hou me niet langer stil
Ik verlos me van alle pijn
Door puur mezelf te zijn
Ik leer er mee leven
Leer om niet meer op te geven
Weet dat ik door moet gaan
Dat er altijd wel iemand naast me zal staan
Waar ik ook zal zijn
Het voelt vast en zeker fijn
Iemand die van me houden kan
Daar droom ik al tijden van
Maar nu gaat het goed
Heb ik genoeg moed
Heb fijne mensen om me heen
Voel me niet meer alleen
Zij zien me zoals ik echt ben
Zoals iedereen die ik ken
Het gaat zoals het moet
En dat doet me goed
Ik voel nog wel eens pijn
Maar kan wel mezelf zijn
En ook al leef ik met verdriet
Het boeit me niet!