Al die jaren in eenzaamheid
Al die herinneringen doen nog pijn
En nog steeds ben jij de ware
Ik wil nog steeds de jouwe zijn
Je brak m'n hart in duizend stukken
Toen je zei dat je niet wou
Niemand deed me ooit meer zeer
Maar ook niemand is zo speciaal als jou
Je lieve lach was een illusie
Je arrgantie, dat was echt
Maar 't is vergeven en vergeten
Je was niet voor me weggelegd
Je ogen zeiden dat je wilde
Je woorden gaven aan van niet
Maar ik kan je toch nooit haten
Jij hebt geen schuld aan mijn verdriet
Je bent voor altijd uit mijn leven
Maar je woorden hoor ik nog
Dit is nu voorgoed voorbij
Je bent niet meer een deel van mij, toch?