Nog zoveel te vragen ...
Nog zoveel te zeggen ...
Ik moest je nog vanalles vertellen ...
Over hoe ik me bij jouw voelde.
Over wat ik van je dacht,
hoe ik je vond..
Ik wilde je nog even vertellen
Hoe lief je was..
Hoe zacht..
Hoe mooi..
Maar ik kwam te laat..
Je was alreeds vertrokken
naar de hemel ..
Je goedheid als mens
had van jouw een engeltje gemaakt..
Ik zou zo graag de tijd terugkeren
en jouw zeggen hoeveel ik van je hou!
Hoeveel ik voor je overhad..
Hoe diep je in mijn hart zit..
Hoe graag ik je nog even zou willen knuffelen
of hoe graag ik je nog een zoen had willen geven..
Maar het leven is ietsjes te hard en laat dit niet toe..
Ik blijf leven met het gemis om jouw..
Maar ik bewaar je voor altijd in mijn hartje..
Weet dat ik je niet, ja nooit vergeet..
{hier zie je me nu zitten met dikke tranen rollend over mijn wangen..!}
( ik mis je keihard!)