ik zit maar stil (een notitie)
Triest ben ik vandaag
en een soort van blij ook, tegenlijk
een triestheid die meer een troosteloosheid is
om al dat al in dit leven altijd zo was, en mij neerhaalde, steeds
al een heel leven lang alles fout te doen, telkens weer
gedrag te vertonen dat overal altijd een einde aan maakt
alle mooie dingen, en al zo lang dat niet meer willen; dan maar
weg te gaan. (geen andere weg zien, geen andere weg)
telkens weg te gaan om niet te gaan stoten, sluiten en
schreeuwen, tegen hen die mij dan toch weg willen zien gaan...
als een weggeblevene levend, al, met al, geen ruzie's meer
geen fout gedrag. Alleen, en eenzaam, wel en niet.
Blij en triest...troostloos met niets anders kunnen, zittend hier
elke dag...
Maar blij nu met mijn Liefje
die evenzogoed, ondanks dat ze dit ziet, blij met mij is
en blijft...dat is mij nog nooit gebeurd; nee, ook mijn ouders niet.
Troosteloos dan toch ook weeral
nog te zijn zo met dit gedrocht, dit spook in mij, waar ik zolang
al afscheid van neem, maar nooit verdwijnt
Troostloos; soms mijn Liefje pijn te doen.
...maakt het leven moe...
bang weer zit ik stil...niet te verliezen
...want mijn Liefje pijn te doen...!!...(abuzuboe...)
Weg en niet weg wil ik
zo zit ik weer wit te gelaat
bijna te ontploffen
het getergde kind
(HELP!!!)
18'02'05.