Mijn kleine meid
is geen kleine meid meer.
Die al trippelend in huis rond loopt
met een lachende snoet.
De deugenieterij erbij.
Des morgens als ze haar oogjes
opende en vooral haar mondje.
Deze sloot ze pas als het bedtijd was.
Elke dag steeds weer.
Ze heeft ook moeilijke periodes doorstaan.
Het verlies van Bingo,de hond.
Bolleke het zotte geitje.
Maar toch heeft die kleine meid van mij
de gave om te vechten, te lachen en
vooral door te gaan.
Mijn kleine meid is een volwassene dame geworden.
Ze is 18 jaar oud geworden.
Maar toch.....
ze blijft mijn kleine meid!