ik vind het zo moeilijk om te praten
tegelijkertijd ook nog is niet het leven mogen verlaten
ik moet leren vechten voor het heden
en ook al zal het moeilijk, niet kijken naar het verleden
iedereen die zegt het komt wel goed
Tzou best kunnen, maar dan stap ik uit het leven voorgoed
en alsjeblieft geloof nou,ik ben jullie verdriet niet waard
niemand is daarbij gebaad
als ik kijk in m'n ogen
die ik dat ik alles en iedereen heb bedrogen
maar hoe ik nu door het leven ga
weet ik dat het dan snel niet meer bestaat
ik help mezelf knap naar de ellende
ik weet het wel maar denk dan het is toch een grote bende
wat zoude die paar jointjes op een dag nou zijn
het leven doet verder toch alleen maar pijn
en ik heb al die ellende zelf aangericht
vroeger was er zo'n mooie toekomst in zicht
maar ik heb alles en iedereen opgegeven
heb gewoon geen zin meer in dit leven