De zon als vriend
de zon spiekt
door de kieren van mijn gordijn
betrokken
bij mijn inner zijn
vraagt plagend
ben jij niet pyama dragend
hup jij in de kleren
samen met mij en hond de natuur eren
luisteren deed ik niet
maar vangen liet hij zich niet
met warm geheven hand
toverde hij op scherm
wit sereen
een waas
hem weerstaan is dwaas
is mijn relaas
want wat ik ook deed
steeds weer die stralings kleed
de zon als humor vent
was voor mij ongekend
koffie en in de kleren
geef ik hem maar zijn zin
zie hem als heerlijke plaag
wiens warmte ik met liefde draag
zon beste vriend
ik dank je voor je geven
ik zie je zo wel
op ruime heide grond
straal van daar
onze liefde
warm
voor ieder
de wereld rond
Wim Black Lord
keiko: | Donderdag, november 17, 2005 17:53 |
waarom ken ik deze niet? is juist zo'n schitterend gedicht van je.. jaja natuurlijk net als allemaal en altijd ;) maar toch vind deze super hoor.. knuffiee |
|
black cat: | Zondag, februari 27, 2005 14:24 |
ik kleed me mestal meteen aan ;) mooi gedicht, liefs dieuwy |
|
sunset: | Zondag, februari 27, 2005 10:36 |
Heerlijk beeldend warm. Al blijf ik nog wel in pyama, voorlopig. 't Is hier potdorie nog -2 nu. Buiten wel te verstaan. Liefs / sunset |
|
Lia : | Zondag, februari 27, 2005 10:06 |
heerlijk is de zon... we zijn er aan toe.. | |
hiljaa: | Zondag, februari 27, 2005 09:57 |
nog evenvan genieten van de zon en jou gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, februari 27, 2005 09:20 |
Hij schijnt hier ook volop... Maar ik hou het toch nog maar even bij m'n ponnetje... Liefs Annemieke |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
Thema's: |