Karavaan van de woestijn
Verzonken trok het schip door de woestijn
zinderende hitte brandde op de nekken
er voltrok een geur van kostbaar karmozijn
ontdekkingstocht; een vonnis te voltrekken
volslagen uitgeput schuifelde ze voort
een innerlijk strijdende karavaan
op weg naar heilig satansoord
als aan hun queste werd voldaan
de arme beesten waren leeg, voelbaar uitgeput
legden al hun hoop toen naast zich neer onder fel brandende zon; te lam
geen doel meer voor ogen, wachten op de dood was 't enige nut
Zij wisten dat hun tijd daar was en ook geen redding in hun richting kwam..