Ik loop door het park in de sneeuw
Voor het eerst z'on pak
Deze nieuwe eeuw
De kronkels beginnen weer te komen
Dikke witte vlokken op mijn gezicht
Passie begint weer te stromen
Dit word weer een gedicht
Over het park ligt een mooie witte deken
Jij begint door mijn gedachten te zweven
Mijn gedachten wit en puur
Net zo mooi als die witte natuur
Kijk achterom,een paar voetstappen van mij
Dat zouden twee paar moeten zijn, van ons allebei
Jij en ik samen
Stoeien in de sneeuw of hand in hand
Samen verliezen wij ons verstand
In ons mooie witte dromenland
Het zou toch mooi kunnen zijn om dat te beleven
Al is het maar voor even
In mijn dromen blijf ik er naar streven
Mijn dromen net als de sneeuw, puur en wit
Echt, er is geen beter gevoel dan dit
Jij gooit een sneeuwbal naar mijn kop!
Recht op mijn neus, lachend roep ik
Hou daar is mee op!
Ben niet te stoppen roep jij dan
Ik pak je beet en ga jou helemaal insoppen
Tot jij niet meer kan
En vallen samen in elkanders armen
Kussen elkaar, om ons te verwarmen
Passie begint te stromen, een heerlijk vuur
Die de sneeuw om ons heen doet smelten
Een heerlijk gevoel, zo puur
Om ons heen, alles ongerept en wit
Nee, het leven kan niet mooier dan dit!
En ach al zijn het alleen maar dromen
Het is toch heerlijk zo de dag door te komen
Jij en ik samen in onze dromen en gedachten
Meer kan ik niet verwachten
Wie weet hoe onze levens zullen verlopen
Ik hoop alleen dat ik jou in mijn dromen
Altijd tegen mag blijven komen....