Voordat ik jou leerde kennen
Kon ik niet meer liefhebben
Leefde als een robot
Elke dag druk, en maar rennen
Opzij, opzij ik had altijd haast
Zo is het leven aan mij voorbij geraast
Ik wilde niet tot stilstand komen
En geconfronteerd worden met die nare dromen
Dromen over wat mij was overkomen
Over haar die dag op dag op mijn hart heeft getrapt
Tot er niks meer te lijmen viel
Daardoor kreeg ik eelt op mijn ziel
Elke dag weer een nieuwe laag
De eelt op mijn ziel groeide gestaag
Totdat ik jou tegenkwam
De wereld stond even stil
En voelde ineens een stuk minder kil
De fragmenten van mijn hart
Begonnen weer aan elkaar te groeien
En het leven begon mij weer te boeien
De eeltlagen op mijn ziel begonnen los te weken
Door jouw liefde die voelt als een warme deken
En zelfs de littekens op mijn hart beginnen te verdwijnen
Kan weer genieten als ik de zon zie schijnen
En langzaam de nare dromen doet laten vergeten
Daarom mijn liefste schat, wil ik je vertellen
Ik mij een leven zonder jouw niet voor kan stellen....