Verlangen naar (weekgedicht van mezelf)
wanneer scherpe doornen
een huid doorboren
als een rijpe peer
die zijn kostbare sappen
teloor ziet gaan
in onafzienbare tijd
komen rotte plekken
op mijn lichaam tevoorschijn
die niet snel
te genezen zijn
verbijsterd kijk ik toe
hoe ooit een prachtig fruitstuk
door onverstoorbare bacteriƫn
tot een hoop compost
achter moet blijven
compleet bedroeft
kijk ik in de spiegel
van mijn verloren brein
die verlangend terugkijkt
hoe het ooit was geweest
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2005 | ||
Thema's: |