Iedere keer als ik die meiden weer zie,
Komt die pijn weer omhoog,
De pijn die onbeschrijfbaar is,
Alsof je hart in 1029 stukjes breekt….
Dit gevoel, gun ik geen enkel mens,
Het is het leven niet waard,
Maar dan…na al die tijd van vallen en opstaan,
Ben jij daar ineens,
Jij die me opvangt als ik het moeilijk heb,
Jij die er voor me bent, altijd waar en wanneer.
Dat gevoel, dat er altijd iemand voor je is,
Is geweldig…maar ik durf het niet te hard aan te grijpen,
Te bang dat je denkt dat ik je gebruik,
Te bang dat er iets fout gaat en ik weer terug zak,
Naar dat geen waar ik zo bang voor ben,
Het geen wat mijn leven kapot maakt,
Het geen waar ik al jaren in zit….
Het gene wat ik hoop, is dat we voor altijd zo bevriend blijven
En meer….
Jij en Amber zijn de mensen die ik nodig heb,
Jullie geven mij het gevoel dat ik moet leven,
Bedankt hier voor, en ik zal alles doen, om je/jullie te behouden.
Ik hou van jullie, met heel mijn hart en ziel.