Mijn moeder moet mijn vriendinnen niet
en dat doet me veel verdriet
Ze zegt: hun met hun onvolwassen praat
dat is het moment dat ik mijn moeder haat
En als ze dan ook nog begint over het leeftijdsverschil
zeg ik: hou op of ik gil
Ik zeg dat ik van mijn vriendinnen hou
maar dat vindt zij maar gemouw
Mijn vader is daarentegen een toffe peer
dat vind ik keer op keer
Met hem ben ik wel tevreden
en als hij me roept ben ik zo beneden
Ik snap niet dat ze nog bij elkaar zijn
want een heks als vrouw is toch ook niet fijn?
Als ik ruzie met haar heb over mijn vriendinnen, dan wil ik uit het leven stappen
en hierover maak ik zeer zeker geen grappen
Maar voor mijn vriendinnen blijf ik in leven
zij zijn het die mij liefde en vriendschap geven
Ook houden mijn vriendinnen mij in de gaten
zij zijn de enigste die ik niet ben gaan haten
Met mijn moeder ben ik op dit moment klaar
en dat is echt waar
zij maakt mij leven zwaar
Ik zal blij zijn als mijn huis straks klaar is
dan zal mijn moeder de eerste zijn die ik niet mis
Mijn vriendinnen kunnen dan altijd bij mij binnen komen
en kletsen over hun leuke dingen en hun dromen
Met hun problemen kunnen ze ook terecht bij mij
desnoods neem ik er een dag voor vrij
***Lieve dinnies, love you all***