vluchtige blikken om me heen,
de zon die minuten geleden nog scheen,
wazige beelden draaien door m'n gedachten,
maar ik zal nog uren moeten wachten,
denkend zit ik daar alleen,
kijk met schrikkerige ogen om me heen,
angstig denkend aan iets wat komen gaat,
hopend dat het iets is wat me niet verlaat,
sommigen snappen het gewoon weg niet,
het gevoel van wanneer hij me verliet,
ze begrijpen niet dat dat littekens maakt,
en dat dat mijn angstigheid veroorzaakt,
langzaam aan verdrink ik weer in mijn gedachten,
ik zal nog wel even blijven wachten...