Soms voel je je radeloos, zo radeloos vanbinnen
en ben je bang dat de wereld je niet zou missen.
Dan luister je naar de wind, het huilen van de wind.
Hij raast en raast, de wind maakt je bang,
bomen vallen om, voegen kraken, maar onze vriendschap
houdt stand. Nieuwe dingen worden aangeblazen,
oude uitgeblazen. Maar als de wind dan plots gaat
liggen, dan komt... Angst! Om wat komt? Om wat
verdwenen is? Wanneer je droevig bent,
kijk dan opnieuw in je hart en je zult zien
dat je weent om wat je vreugde heeft gebracht.