Overvallen door pijn
Ik wou dat het niet zo zou zijn
Ineens kon ik alleen maar huilen
Maar nergens een plekje om me te verschuilen
Ik hield me groot
Maar was tegelijkertijd als de dood
De dood om op te staan
Weg te gaan
Wou blijven waar ik was
Maar ik realiseer me nu pas
Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan
Dat ik toch op ben gestaan
Water ben gaan drinken
Want ik voelde mijn hoofd langzaam weg zinken
Ik kon wel huilen van de pijn
Dit moet niet zo zijn!
Mensen worden bezorgd om mij
Ik weet nog goed dat iemand tegen me zei
Je blijft waar je bent
Maar er is slechts één iemand die me echt kent
Weet dat ik eigenwijs ben
Iemand die ik nu al langer ken
Dat is Karen, zij is er voor mij
Zij was dan ook degene die zei
Ik blijf wel bij haar
En het klinkt misschien raar
Maar toen voelde ik me goed
Het is onvoorstelbaar wat angst met je doet
Ik had mensen om heen
En toch ik voelde me zo alleen
Opeens zonk ik weg in een diep gat
En ik weet nog dat ik iedereen om me heen vergat
Nicky, Rianne en Karen bleven om me heen
Maar ik was alleen
Alleen in mijn verdriet
Ik begreep het niet
Ik hoorde mensen praten
Ik wou het liefste tijdenlang deze wereld verlaten
Maar ik hoorde mensen praten met zorgen om mijn toestand
En begon te denken met gezond verstand
Ik moest en zou mijn lichaam laten werken
Ik moest en zou aan sterken
Ik vocht met alles wat ik had
En toen het moment wat ik nooit meer vergat
Iemand wou mijn wakker kussen was wat mij werd verteld
Ik stond perplex, stond versteld
Geven mensen dan zoveel om wie ik ben
Ik weet niet eens of ik mezelf wel goed ken
Hoe weten hun dan hoe ik kan zijn
Maar toch, het voelde fijn
Fijn om vrienden te zien toen ik mijn ogen open deed
Een moment wat ik nooit meer vergeet
Een zucht van opluchting achter mij
En het was Karen die zei
Meisje welkom terug
En ze bleef zitten tegen mijn rug
Verstandig achteraf
Want ik was er nog niet vanaf
Ik gleed nog een keer weg
Maar wat ik nu zeg
Klinkt misschien een beetje raar
Ik wist dat ik terug komen moest voor haar
Nicky, Rianne en iedereen
Ik voelde me even niet meer alleen
Ik voelde liefde door mijn lichaam
Ik mocht niet meer weg gaan
En ineens naar een lang gevecht
Had ik het recht
Om mijn ogen open te slaan
En om op te staan
Ik zag drie opgeluchte gezichten om me heen
En besefte me, ik was niet alleen