je kan recht in mijn lichaam kijken
ik kan je niet ontwijken
je staat vlak achter mij
of allesinds dichtbij
doen voel ik me in ene keer alleen
geen mens om me heen
maar dan voel ik de messteken in mijn rug
ik ren naar boven
heel vlug
daar zoek ik rust in een verdrietig lied
nee, geest, op mijn kamer geraak je niet
ik beeld het me allemaal weer in
het leven heeft geen zin
elke keer bedreigd worden
is ook mijn grootste zorgen
het lijkt wel of iemand met een voodoo pop speelt
enzo mijn leven verveelt
ik vind dit gevoel niet fijn
en wil de drang kwijt zijn
ze zeggen dat ik in therapie moet gaan
maar daar vind ik ook niks aan