Oude lichamen verschrompelen in mijn hoofd
In mijn hoofd woedt de angst van gister, voor morgen
Voor morgen ben ik veilig, maar wie zegt dat volgende week, volgend jaar, aan het eind van mijn leven
Aan het eind van mijn leven ben ik alleen en heb ik spijt
Spijt me van alle pijn in jou
Jou in mij voelend leef ik voort.
~Ode aan alle reeds onuitwisbare en nog te vullen onuitwisbare plekjes in mijn hart~