Natuurlijk wist ik dat je wat met haar hebt,
Voor haar heb je mij in de steek gelaten
Maar nu je gaat trouwen wordt het definitief
en pas nu voel ik me echt verlaten
Nog altijd had ik de hoop,
Je kwam tenslotte elke keer weer bij me terug,
zo gaat het al 6 jaar lang,
alleen dit keer niet zo vlug.
Je hebt nu al bijna 3 jaar een relatie met haar,
Dus lijkt het serieus en echt,
maar waarom zoek je dan telkens contact met mij,
ik blijf hopen als je weer wat liefs tegen me zegt.
Ik ben je beste vriendin,
en je hebt zoveel om me gegeven,
maar toch ga je straks,
je leven met een ander delen.
Ik weet ik mag in jou relatie niet stoken,
maar toch vind ik dat je wel moet weten,
dat ik jou, en ons mooie verleden,
Nooit zal kunnen vergeten!
Jullie gaan in november trouwen,
ik schrok toen je dat tegen me zei
Het doet zo verschrikkelijk pijn
Mijn grote liefde gaat trouwen;
zonder mij!