Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Steun
Soms zou ik willen
Dat jij was gekomen
En me goed in je armen had genomen
Mijn tranen had opgevangen
Zoals niemand anders dat kan
Maar zo het het niet mogen zijn
Onze relatie was nog klein
Had een ander aan mijn zijde
Maar die kon mij niet verblijde
Toen ik in de kerk zat
Lag hij te zonnen aan het strand
Toen ik verdrietig was
Was er in zijn ogen niets aan de hand
Maar jij zag dat verdriet
Gaf me je schouder
En verliet me niet
Dank je schat
Voor alle steun in die moeilijke tijd
Dit is het bewijs voor echte liefde
Ik wil je nooit meer kwijt
Reacties op dit gedicht
Miriampiej vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Dirk Hermans
:
Dinsdag, april 05, 2005 22:01
moedig neergezet
groetjes Dirk
Over dit gedicht
Auteur:
Miriampiej
Gecontroleerd door:
260580
Gepubliceerd op:
05 april 2005
Thema's:
[Dood]
[Vriendschap]
[Verdriet]