Hier sta ik dan,..alleen.
Verlaten op een lege vlakte,
zo donker als de nacht.
Nietz te bespeure,
zelfs geen enkel geluid.
Al denkend hoe raak ik hier uit?.
Mijn wang bevroren van de koude,
de kille stekende tranen.
Zoekend naar iets,
niet vindend.
Angstaanjagend,
vol littekens en pijn.
Neergeschreven op mijn lichaam,
maar waarom moest ik het zijn?.
Vergeten,
wat moet ik?.
Niet wetend,
wat mijn hoofd zit te vol.
Tranen stromen ,
uit mijn ogen,
ik kan er in verdrinken.
Verdrinken,
in mijn eigen pijn.
liggend,
mijn knieƫn hadden het begeven.
rechtstaan
dat lukte niet meer
keer op keer
kwam weer die val.
Nu is er enkel een laffe zwakte,
en ik,
ik kus mezelf vaarwel.