Laat de rioolratten zich volvreten
Aan mijn verleden dat de regen wegwast
Weg door gorgelende afvoergaten
Waarop mooie herinneringen blijven hangen
Ik raap ze op, mijn verzwaard geweten
Klampt zich aan mooie resten vast
Vochtige kleffe lompen vol gaten
Met nog vaag een schijn van verlangen