Ik kom in je leven,
Verwoest het totdat er niks meer van over is
En ga weer...
Dat is hoe jullie over mij denken,
Denkend dat ik geen hart heb
Dat klopt, want dat is door jullie kapot gemaakt,
In duizenden stukken
Die nooit meer 1 zullen worden
Ik was Fleur
Want de Fleur die er ooit was,
Is weg gegooid door pijn, verdriet, angst en haat
Ik hou van jullie, meer kan ik jullie nu niet geven, want mijn leven heb je al...
Waarom zou ik het nu niet doen?
Waarom zou ik nu de hoop niet op geven voor eens en altijd...
Dit gedicht heb ik geschreven aan een paar mensen, ik zet niet neer wie, want hopelijk weten diegene dat zelf wel...en ik hoop dat ze eindelijk zien dat ik ook een hart heb...en dat ik ze nooit pijn zou willen doen...
en dat op dit moment ik alles weer opgegeven heb, want ik hou onwijs veel van ze... maar zoals leesbaar in het gedicht... ga ik er nu wel even kapot aan..
sorry voor mijn vaagheid
greats
Fleur/boem