Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
de laatste zonnige dag
Fietsend van school naar huis
‘s Middags om een uur of vier
Een zonnige woensdag middag
De wind speelt met mijn haren
Valt een roes van neerslachtigheid
Over deze mooie middag heen
Een vaag gevoel van verlatenheid
Wat als dit de laatste zonnige dag zou zijn?
Stel de zon zou langzaam opbranden
Eerst veranderd in een winterzon
Waarna hij uiteindelijk langzaam dooft
En de aarde vervuld is van duisternis
Zouden wij nog kunnen leven?
Of misschien langzaam door gebrek
Aan voedsel en licht vergaan
In een vochtig nachtelijk bestaan
Misschien werden we doorzichtig
Heel langzaam glibberige wezens
In een soort donkere moerasomgeving
Levende van zanderige plantenwortels
Maar gelukkig haalt het geluid
Van vrolijk zingende vogels
Mij weer uit deze roes vandaan
En zie ik de zon is nog altijd aan!
Reacties op dit gedicht
lunatic meisje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
lunatic meisje
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
20 april 2005
Thema's:
[Toekomst]
[Angst]
[Fictie]