Weet niet hoe dit te schrijven of uit te leggen.
Het valt me te zwaar om dit te zeggen.
Ik snap niet waarom ik niet over mijn gevoelens met jou durf te praten.
Bang dat je het verkeerd opvat of mij zult verlaten.
Maak het dan uit, zeggen mensen om me heen.
Denk er geen seconden aan, ik laat jou nooit alleen!
Ookal ben je niet degene die ik graag wil dat jij bent.
Ik ben altijd aan lieve romantische vriendjes gewend.
Jij bent niet zo... vind ik jammer, maar ga niet bij jou weg.
Want ik hou van jou, wat ook iemand tegen mij zeg.
Weet niet hoe te schrijven of uit te leggen.
Het valt me te zwaar om dit te zeggen.
Ik zie andere stellen, en dan denk ik was het bij ons zo ook maar.
Denkend aan ons terwijl ik in de diepte staar.
Wil zo graag een beetje romantische momenten met jou.
Met kaarslicht en vertellen hoeveel ik van je hou.
Maar ik denk dat ik daar alleen over kan dromen.
Want ik denk niet dat er zulke tijden komen.
Maar blijf er stiekem wel om hopen.
Ik zal er maar omheen moeten lopen...