Ik blaas het stof af van mijn leven
Met enige voorzichtigheid
De bladzijden zijn reeds vergeeld
En breken al bij aanblik
En och, in voorgaande zomers
Op zwoele avonden gezeten aan een beekje
Dat met het zacht kolkende water
Ons verstand onder de arm nam
En het voerde naar verre streken
Wat wisten wij op dat moment?
En och, in voorgaande jaren
Als de natuur zijn weg vervolgde
Langs het pad der wintermaanden
Het land als in volledig sluimer liet
En ons mistroostig achter liet
Wie waren wij op dat moment?
Mijn leven werd geleefd voor mij
Mijn liefde werd gegeven
En mijn ziel staat voor mij, zwart op wit
Op perkament beschreven
En wat mij rest is slechts één vraag;
Wie zal ik morgen zijn?
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2005 | ||
Thema's: |