Zachte woorden en een lieve lach,
Soms zijn er van die dagen dan voel ik mij alleen,
Mijn gedachten gaan dan overal heen.
De rode ondergaande zon boven een kalme zee,
De kleine golven nemen mij dan mee.
Ze nemen mij dan mee naar jouw lieve lach,
Dat is de lach toen ik die eerste foto van je zag.
De rust van een zonnig plekje in de alpen in het Italiaanse noorden,
Herinneren mij aan jouw zachte woorden.
Die gedachten aan jou, jouw zachte woorden en die lieve lach,
Dat zijn die dingen die de zon weer doen schijnen op een sombere dag.
Mijn gedachten gaan dan overal heen.
De rode ondergaande zon boven een kalme zee,
De kleine golven nemen mij dan mee.
Ze nemen mij dan mee naar jouw lieve lach,
Dat is de lach toen ik die eerste foto van je zag.
De rust van een zonnig plekje in de alpen in het Italiaanse noorden,
Herinneren mij aan jouw zachte woorden.
Die gedachten aan jou, jouw zachte woorden en die lieve lach,
Dat zijn die dingen die de zon weer doen schijnen op een sombere dag.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Patje1974 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2005 | ||
| Thema's: | ||