De tijd tikt voorbij,
maar ik voel me niet goed,
eerder schuldig en niet blij.
Mensen kwetsen is moeilijker dan je vermoedt.
Onbewust, ongewild pijn veroorzaken,
in conflict staan met mijn gedachten.
Iemand zijn hartje kapotmaken,
mijn eigen gevoelens verkrachten.
Voor eeuwig in het hart gegriefd,
en toch het hart weggenomen.
Die gevoelens van toen ik was verliefd,
die tijd van mooie dromen.
Maar het is voorbij,
de tijd van jij
en mij vervloog.
Rivier van ons droog,
gesplitst in twee,
gestaag en gedwee,
vloeiend naast elkaar,
als vrienden weliswaar..