Omvangen door stilte
Vanuit de verte klonk een stem
als echo door de mist
zoekt de lucht naar open plekken
om de stilte neer te leggen
en omvangen van een gloed van schier genoegen
Achter de bomen daarginds
waait de wind in cirkels om het veld
en stuurt zwaluwen vooruit
als gidsen, zwevend boven water
met amper het besef van tijd
Daar waar de horizon haar lijnen trekt
en onstuimig vragen opreizen als rook
worden vleugels uitgeslagen
afwachtend op een enkel oog dat zoekt
en ware schoonheid zicht ontluikt
Quando: | Woensdag, juni 01, 2005 18:04 |
prachtig geschreven.. afwachtend op een enkel oog dat zoekt en ware schoonheid zicht ontluikt hele mooie zin. liefs, Kim |
|
pathsearcher: | Dinsdag, mei 10, 2005 10:42 |
Daar waar de horizon haar lijnen trekt en onstuimig vragen opreizen als rook worden vleugels uitgeslagen afwachtend op een enkel oog dat zoekt en ware schoonheid zicht ontluikt dat is de mooiste strofe vind ik.. echt geweldig gedaan liefs, |
|
sunset: | Vrijdag, mei 06, 2005 08:29 |
Heel mooi, beeldend. Graag gelezen. Liefs (en een fijne dag) / sunset |
|
m@rcel: | Vrijdag, mei 06, 2005 00:35 |
Stilmakend mooi Gr. m@rcel |
|