wolken gedreven door de wind
razen over deze stad
grauw en grijs zijn de straten
verlaten en vol vuil
geen straaltje zonneschijn
scheurt door het wolkendek
daar sta jij en daar sta ik
middenin deze straten
een hond loopt voorbij
loopt voorbij, loopt voorbij
we staan op het kruispunt
zonder lichten, zonder mensen
alleen jij en ik
wij twee, samen
de wind drijft een lege zak
voorbij onze lichamen
ingeslagen ramen zijn het restant
van de gruwel
hier staan wij dan
hier staan wij