Vandaag zag ik je weer
Jij, met die leuke lach
Maar jij kende mij niet meer
Je deed in ieder geval alsof je me niet zag
We liepen langs elkaar heen
Je keek niet op of om
Je liep verder, en verdween
Ik zei niets, dat was zo stom
Dit was de tweede keer dat we elkaar op het station zagen
Zal toeval dan toch niet echt bestaan?
Dat zit ik me nu al de hele middag af te vragen
Waarom heb ik je laten gaan?
Ik had beloofd mijn mond tegen je te houden
Maar ik wil zo graag weten hoe het met je gaat
Waarom we elkaar niet meer vertrouwden
Je was mijn steun en toeverlaat
In de war is hoe ik me nu voel
Heb ik nog gevoelens voor jou?
Ik weet niet precies wat ik bedoel
Maar zeker is dat ik nog van je hou
Ik durf niet te vragen of je me negeerde
Of dat je me echt niet zag
Of dat het je niet interesseerde
Dat alles gewoon aan mij lag
Ik durf het je niet te vragen
Bang voor het antwoord dat ik krijg
Bang dat ik dat niet kan verdragen
Dat het beter is dat ik zwijg...