een vies gezicht krijg ik me toegeworpen
de woorden in men mond beginne zichzelf op te slorpen
plezant is anders,moet ik zeggen
zal maar niets zeggen,voor ze me het zwijgen opleggen
had het anders verwacht
schoonouders,waarbij men pijn verzacht
zover is het nu nog niet,
maar alleen jullie gemene blik doet me verdriet
maar jullie kijken me zo raar en gemeen aan
net,of jullie me niet willen zien staan
want jullie zoon,is waar ik van houd
maar dat,dat laat jullie koud
het doet pijn,dat jullie niets van me willen weten
en die gedachten,zal ik niet vergeten...
Jens zal ik niet snel laten vallen
ook is het dat,dat jullie niet zullen bevallen...
------------------------------------------------------------