Snappen
Ik snap het niet,
Waarom heb ik nog steeds zoveel verdriet?
Alles is achter de rug en verwerkt,
Er is niemand die wat aan me merkt.
Niemand merkt dat ik verdriet heb,
Misschien ben ik wel nep.
Ik durf mijn verdriet niet te laten zien,
Omdat iemand dat verpest heb misschien?
Ik snap niks meer van mijn gevoel,
Ik weet zelf niet eens wat ik bedoel.
Ooit op een dag hoop ik dat et allemaal weg is,
Mijn lichaam is een gevangenis.
Een gevangenis van verdriet,
Maar wat jij mij heb aangedaan, vergeten kan ik het niet…