Bij het ochtendgloren gieren de gedachten door mijn hoofd.
De vogels fluiten,de merel zingt zijn mooiste lied.
Wat zou het leven mooi kunnen zijn.
Wat zou ik kunnen genieten...
Was er niet die diepe kloof in mijn hart...
Was er niet die schreeuw naar geluk en echte vriendschap...
Een geluk,waarvan ik dacht die gaat bij ons nooit voorbij...
Want jullie zouden er steeds zijn voor mij...