... Mijn tuin ...
viooltjes zo blauw
rozen horen rood
waarom in godsnaam ging onze liefde dood
vlinders alle kleuren
vogels zo vrij
waarom is er dan niet meer 'ik en jij'
mooie bomen
schaduw zo zacht
een uitnodigend bankje dat naar ons lacht
een hartvormige vijver
water hemels blauw
vissen op zoek naar 'mijn en jouw'
dit grote geheel, een wondermooie tuin
die toch stilzwijgend treurt
wensend dat dit alles niet was gebeurd
wat is mijn tuin
als treurende bloem, zieke vogel en troebel water
zich blijven afvragen 'wat met later'
zal de bloem weer stralen
de vogel weer zingen
verandert water nog in wijn
zullen we ooit weer samen zijn