Liefste,
Het stro uit je haren
is weggeëbd
en je lach
klinkt vermoeid
Enkel je staalharde
blauwe ogen
nog even vief als toen
zij niet veranderd
De tijd heeft
een loopje met ons genomen
we konden hem
niet tegenhouden
Niemand kan dat
Maar vanbinnen
ben je nog steeds
de jonge avonturier
die eens verliefd op me werd