Kleuren flitsen voor mijn ogen
en mijn vuisten slaan wild op je in,
vol van verbazing, kijk je, schrik je;
van mijn reactie, mijn woede, mij.
-Snap je het dan niet?-
Na alles wat je mij hebt aangedaan
en wat jou nooit heeft gespeten,
verwacht je, dat ik je terugneem;
mijn armen om je heen sla en je kus.
-Snap je het dan niet?-
Mijn gevoelens voor jou zijn weg,
vermoord, gesmoord en vernield
mijn hart heb je steeds gebroken;
telkens vergaf ik je, maar nu..niet..
-Snap je het dan niet?-
Alsjeblieft verdwijn uit mijn ogen,
loop weg, zo mijn leven uit, net zo;
als je het al die keren hebt gedaan,
doe het nu dan ook, waag het niet;
je om te keren, mij te smeken……
Loop weg, zo mijn leven uit, de trap af,
trede voor trede van onze vergane liefde
-Snap je het dan nu..?-
*Uitdaging van Innerchild :)*
Woordenbrij: | Zondag, juni 26, 2005 12:23 |
jij moet echt doorgaan met schrijven lieverd ;) je verwoord het erg mooi liefs en knuff bengel |
|
Innerchild: | Maandag, juni 06, 2005 23:04 |
Ai ... je dondert zo naar beneden ... 'k heb al spijt van de titel ... geef hierbij dan maar een nieuwe ... :-) ... hups ! de trap weer op ! Nee, eerlijk ... hij is zeker geslaagd ! Liefs / Innerchild |
|
Laura Luijkx: | Maandag, juni 06, 2005 19:21 |
*Slik* Wat je hier hebt beschreven, is gewoon mijn verhaal! Echt heel erg mooi! Lijkt me geslaagde uitdaging ;) Liefs, |
|
Auteur: Monique de Boer | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
Thema's: |