Liefste
Liefste, fluister de woorden via de rivieren,
zodat ik antwoord krijg op mijn brandende vragen,
laat mij weten, door de liefderijke zonnestralen,
waar jij vertoeft,
streel me door mijn haren, met jou onzichtbare handen
en geef mij kracht om mijn verdriet te dragen,
door de welriekende geuren van bloemen,
geef mij een teken van leven,
door de flonkering van het kaarslicht,
neem mijn ongerustheid mee,
over de golven van de zee,
zorg door alles om mij heen,
dat ik aanvaard, dat je er niet meer bent.
07-06-05
Conneke: | Dinsdag, juni 07, 2005 16:13 |
Wat is dit mooi geschreven zeg.. | |
m@rcel: | Dinsdag, juni 07, 2005 13:13 |
Prachtig mooi Gr. m@rcel |
|
hiljaa: | Dinsdag, juni 07, 2005 09:33 |
wij moeten of we willen of niet aanvaarden wat er met ons gebeurt! soms heel moeilijk te dragen, laat je tranen vloeien het breng verlichting, 'k wil je helpen te dragen het verdriet van verlies! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Dinsdag, juni 07, 2005 09:21 |
Warm, liefdevol-missend neergezet. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
Janette Scharenborg: | Dinsdag, juni 07, 2005 08:59 |
prachtig mooi, maar alleen Hij kan jij het kracht geven, veel liefs | |
Lia : | Dinsdag, juni 07, 2005 07:24 |
zucht...knuf,Lia | |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
Thema's: |