De kalmte in de snelheid
Eerder
Was de snelheid
Adem afnemend
Maar wel mijn verlangen
Dat wat mijn hart deed opwarmen
Toch
Kwam dan plots een adem tot stilstand
De weg doorbroken door woede of verdriet
De sneldheid raasde door mijn bloed,mijn aderen
En bracht mij toendertijd steeds weer onheilspellende vragen
Maar nu, nu is het anders
Ik vind kalmte in de snelheid
Geluk en warmte
Dit maal raast de snelheid door
Maar voor de eerste keer
Is er ditmaal geen einde
Over dit gedicht
| Auteur: Diafragma | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||