Onbegrepen verdriet
Onbegrepen verdriet
Zeven september 1999
Toen werden wij gescheiden
Onwillend uit elkaar gerukt
Omdat ik het niet kon aanzien
Dat jij moest lijden
Je was al twintig jaar
Bijna even oud als mij
En volgens de dierenarts was het beter
Dat het einde kwam
Want een tumor in je hart
Dat kon je niet verdragen
Dat was te zwaar
Ik heb je niet lang gekend
Misschien iets meer dan een jaar
Maar hoewel je niet kon zien
En ook slecht kon horen
Jij was mijn lieve spinnende kind
Ik zal nooit vergeten
Dat moment
De beslissing
Ik voelde me een moordenaar
Wie was ik om jou te laten gaan?
Onwetend die prik te laten krijgen
Alleen naar die andere wereld
Ik mocht bij je blijven tot het einde
Daar in die kille koude kamer
Je lag op mijn trui
Die vond je het fijnst
Hoewel je niet kon zien
Je voelde dat ik bij je was
Dat voelde ik
Je kreeg het verlossende gif
En het moment was daar
Het moment dat je je omdraaide
En voor altijd je ogen sloot
Zal ik nooit vergeten
Ik gaf je nog een kus
Op je ontzielde lichaam
Ik liet je achter
En ben weg gegaan
Ik heb het nu geaccepteerd
Dat jij er niet meer bent
Het heeft even geduurd
Voor ik het heb erkend
Mensen wilden het begrijpen
Maar dat deden ze niet
Ze zeiden ach het is toch maar een kat
Dat deed pijn
Want jij was zo veel meer dan dat
Ik zal je nooit vergeten, lieve Noël
Reacties op dit gedicht
| Rianne Mulder: | Zondag, januari 25, 2004 21:20 |
| ik kreeg echt kippenvel toen ik je gedicht las.. is echt supermooi!! Groetjes Rianne |
|
| marie an : | Zondag, december 31, 2000 22:39 |
| ik vond dit een héél mooi gedicht .ik heb zelf ook een kat gehad .die ook is overleden .ze had iets aan haar poot en daar door kon ze niet meer stappen en lopen ik kende ze al héél mijn leven .ik hield veel van haar en nu is ze er niet meer .ze hebben haar ook een spuit moeten geven .ik weet hoe het voelt om zoiets mee te maken | |
| Edith: | Dinsdag, december 12, 2000 02:08 |
| Wat een mooi gedicht! Ik ben zelf ook een kattenliefhebber, dus ik weet precies wat je voelde toen je je lieve kat moest laten inslapen. |
|
| : | Zaterdag, oktober 07, 2000 13:34 |
| ioyfyezuiry islkr jkdfhuizer dhuzeiyrbcjkqhcud d | |
Over dit gedicht
| Auteur: suzanne21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||