bloemen zijn nog niet gevaasd
je woorden krabten
onrust aan mijn lijf
verstoorden m'n gedachten
ik voelde ongedurigheid
omdat je antwoorden verwachtte
ik merkte hoe jij leugens brak
in het blozen van de waarheid
jij zag hoe ik jouw regels
overtrad in het brengen
van meer klaarheid
ik sprak tegen de muur
van heb- ik- altijd- al- geweten
mijn woorden raakten niet
ik zag je passen afgemeten
je overtuigen kon ik wel vergeten
de bloemen zijn nog niet gevaasd
ik kan nog zo vertrekken
vergeten wat er is gebeurd
voorkomen dat er wordt gezeurd
maar nee, ik laat je niet verrekken
wil melker
05/07/2005
michris: | Dinsdag, juli 05, 2005 23:24 |
Wil, Ik heb de positieve reacties hier onder gelezen....maar ik ken niet anders van je.... liefs, michris |
|
Klaes: | Dinsdag, juli 05, 2005 22:56 |
Angst aanjagende poezie Droeg mooi, Groet/KLaes |
|
Djerba: | Dinsdag, juli 05, 2005 22:55 |
Mooi je gevoel verwoordt, knuffel Djerba | |
Willemijn V.: | Dinsdag, juli 05, 2005 22:36 |
Jouw gedichten zie ik altijd voor me, als een film waar ik naar kijk. Mooi ook weer deze! Liefs, Willemijn |
|
Janette Scharenborg: | Dinsdag, juli 05, 2005 22:35 |
prachtig geschreven, maar ik lees tussen de worden in, en ik voel heel veel verdriet! veel liefs Janette | |
m@rcel: | Dinsdag, juli 05, 2005 20:59 |
prachtig mooi verwoord Gr, m@rcel |
|
hiljaa: | Dinsdag, juli 05, 2005 20:51 |
zeker sterk verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
psych: | Dinsdag, juli 05, 2005 20:33 |
heel sterk gedicht liefs elze |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 05 juli 2005 | ||
Thema's: |