Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
eindelijk alleen
Als het leven een sleur is
En alles verloren lijkt
Wanneer hoop en geluk
Vreemde begrippen uit vervlogen tijden zijn
Als niks meer lijkt te gaan zoals het moet
Als men zich niet meer kan uiten
Als men verdrinkt in zichzelf
Wanneer mensen elkaar pijn doen
Als het licht bezwijkt voor het duister
Als het licht moet wijken
Wanneer de laatste ster
dooft als een kaarsenvlam in de regen
Wanneer het leven door mijn vingers glipt
als zand door een gesloten hand
als water door kleine gaatjes
Dan is mijn tijd gekomen
Tijd om te gaan
En nimmer were te keren
Dan zal ik rusten
In mijn laatste rustplaats
Dan zal ik slapen
Alleen
Met herinneringen
Vervlogen dromen
Vervlogen tijden
Ik
Slaap
Eindelijk
De dood
EINDELIJK ALLEEN
Reacties op dit gedicht
sitara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
sitara
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
09 juli 2005
Thema's:
[Dood]
[Eenzaamheid]
[Spiritueel]