De wereld is een hel
Het leven is zeker geen gewoon spel
Hier is er geen enkele stem die telt
De duivel heeft mij van mijn geluk berooft
En God die is mij gaan haten
Was er maar iemand die in mij geloofd
Ooit was ik gelukkig,was ik blij
Toen was ik niet alleen
Had ik vrienden
Een oceaan…de tranen die ik ween
Mijn vrienden zijn weg..
Ik heb voor de zoveelste keer pech
Er was iets gebeurd,
Waardoor ik mijn vertrouwen in jongens verloor..
De bloem in mij is nooit opgefleurd
Ik ben weer de grond ingeboord
Jij wou mij uit de kleren
Klootzak
Ik ken je nauwelijks
Ik voel mij echt niet meer op mijn gemak
De duivel was weer aan het werk
Om mijn leven te verknallen
Wanneer komt er weer licht?
En draag ik een echt gezicht…
In plaats van mijn masker
Ik durf hem niet af
Want mensen kwetsen
Mensen duwen
Mij weer in die diepe put
En eens ik weer boven ben;
Begint alles weer opnieuw
Dus waarom nog blijven?
Als ik even goed naar de hemel kan reizen?