Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Jacht
Veren bedekken elke traan
Jij schiet al mijn wonden raak
De jager jaagt met late wraak
Blinkend wit zal ik vergaan
Bloed bedekt verlaten stranden
Jij bent mijn mes- doet een gooi
De jager groet gehard zijn prooi
Omklemt het dan met beide handen
Breng mij daar zo diep en stil
Kwetsbaar lichaam geeft zich bloot
Kleur met het geweten al je dagen rood
Verweren ligt niet in mijn macht
Vermorzel mij met diep verdriet
Oneindig is het jachtgebied
Reacties op dit gedicht
WillemijnvdL vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
WillemijnvdL
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
08 september 2001
Thema's:
[Verlies]
[Verwarring]
[Verdriet]