Tegen het eind van de avond mis ik je steeds meer
Radeloos denk ik aan toen jij er nog was.
Andere keren kuste je me slaapwel
Na gisteren werd dit terug een deel van het verleden.
Een kleine traan rolt zacht...
Nooit zal ik je uit mijn hart laten verdwijnen..
Verschrikkelijk hoe ik me kan laten gaan
Ergens zijn we nu verzeild geraakt in een afstand.
Roekeloos staar ik naar een herinnering aan vandaag
Dierbaar is alles wat je voor mij al besteed hebt
Romantiek is de reden waarom we verbonden zijn.
Ik ben je dankbaar om mijn intreden in jou ziel.
Eerder dan anders heb ik verdriet om je...
Tot morgen zal ik weer eenzaam en alleen zijn..
En opnieuw druppelt een traan langs mijn wang
Eerst dacht ik je nooit in mijn armen te voelen zullen
Nu besef ik duidelijk dat jou leven aan mij toebehoort.
Zonder jou voel ik me leeg vanbinnen
Altijd wil ik je hier naast mijn zijde hebben
Anders heerst er een vlaag van droevigheid en eenzaam...
Machteloos wacht ik tot het ochtendlicht me bereikt..