Vechten om te leven
Bang in het donker,
Laat het licht aan
Deur op slot,
Dan kan er niemand naar binnen gaan
Angst blijft er,
Straks komt het monster weer
Vergrijpt zich aan mij
Vermoord me langzaam vanbinnen
Nog nachtmerries van wat je me aandeed
Het blijft me achtervolgen
Alles spookt door elkaar heen,
Dat ik niet eens meer precies weet wat
Men zegt dat je maar eens kan sterven,
Maar het voelt alsof ik duizend levens heb gevochten
Blijven vechten om te leven
En nog steeds is dat mijn wens, leven
*Rachel*
29-07-2005
( Dit is voor iemand geschreven, een heel bijzonder persoontje...
Diegene herkent het wel.. Sterkte! )
fox_bert: | Zondag, juli 31, 2005 17:40 |
top verwoord hoor, zit hoop in om te willen leven, daar kan een ieder wat van leren, goedgedaan dus, e kan trots zijn op dit gedicht liefs Bert |
|
m@rcel: | Zaterdag, juli 30, 2005 19:12 |
Wat een mooi gedicht hier zal de persoon waar het over gaat best alle steun in vinden. Heel lief geschreven van jou Liefs m@rcel |
|
Green eyes: | Zaterdag, juli 30, 2005 16:22 |
Mooi steunend verwoord liefs / knuff |
|
Niniki: | Zaterdag, juli 30, 2005 16:01 |
En het gaat je lukken ook! knuffie Nini |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2005 | ||
Thema's: |