tja hoe moet ik zo'n gedichtje beginnen,
zal ik maar zeggen, dat ik je altijd zal beminnen
bij elkaar zullen zijn, tot in de eeuwigheid
en onze liefde, nooit meer spijt
je handen op de mijne, vannacht
voelde zo fijn, had ik nooit verwacht
samen die nacht, hij en zij
je hand op de mijne, samen zo sterk als een kei
je groene ogen, die mij diep aankeken
ja, daar ben ik onder bezweken
ik wil je echt nooit meer verliezen,
tussen jou en een hunk, zou ik jou kiezen
want jij bent zo anders, en dat maakt jou jij
want jou, wil ik aan mijn zij
innerlijk is zo veel meer, heb ik geleerd
en nu, jou vereerd
uiterlijk telt niet echt, want wij zijn voor elkaar weggelegt!