*Ik vergeet je niet...*
Je volgt me steeds door mijn hoofd,
nooit is het stil.
Terwijl ik dat wel eens wil...
Want ik weet,
het het leven gaat gewoon door,
ookal is het je stem, die ik constant hoor..
De werkelijkheid is hard.!
Daarom zie ik ook zwart..
Mijn hart doet soms zo'n pijn,
omdat het gewoon bij je wil zijn! :'(
Waarom moest jij het zijn??
Dan voel ik me zo fijn,
en plots sta ik op het randje van een groot ravijn...
Ik wist niet dat je zo'n inpackt op me had...
Ik dacht dat ik je wel weer vergat...
Alleen het tegendeel is waar.
Dat was (en is) mijn groot gevaar..
Waarom moest jij het nu zijn die mijn hart stal?!
Ik hoop dat je me niet vergeten zal.!
Één ding is zeker,
en dat is dat ik je niet zal vergeten,
dat zal ik je graag willen laten weten...
*Sevgili Maz, you must know.., I don't forget you, I love You.!*